17.Hafta

Cuma, Eylül 18, 2015 Unknown 0 Comments



17. haftanın sonuna gelmişken yazmadan geçemeyeceğim şeyler var! Hayır bi kıpırtı falan değil maalesef henüz ama son günlerde ortaya çıkan mide ekşimesi durumu! Sebebi tam olarak nedir bilmiyorum ama kızımın artık yukarılara doğru çıkmaya başlamış olması olabilir diye düşünüyorum. Belki de hızla büyürken midemi sıkıştırıyor da olabilir. Sonuçta içeri girip orda neler yapıyor diye çılgınca merak ediyorum ama elden bi şey gelmiyo işte :D Neyse biraz yediklerimin asit seviyesi düşük ve mayasız olmasına dikkat edersem sıkıntımı biraz hafifletebilirim sanırım. Bu arada kilo durumları yükselişte +5'e doğru yol alıyoruuummm!!!!

Bu ara gece uykularım bölünüyor ve çok gıcık oluyorum bu duruma. Sola dönüyorum olmuyo, sağa dönüyorum olmuyo, zaten sırt üstü yatamıyom. Sabaha karşı bi güzel dalıyorum uykuya sonra hoooop 6.30da alarmım çalıyo! Uykusuz gecelere şimdiden alışmak istemiyorum arkadaş, vaktim varken az uyuyayım de mi ama! Yeri gelmişken de ekleyeyim, hamilelikte sol tarafa doğru yatmak kan akışının daha düzgün olmasını sağlıyormuş. İlginç değil mi?

Bu haftasonu deniz sezonunu da resmen kapattık. Son kez güneşi depoladık bünyelere. Şimdi tek isteğimiz seneye minnoşumuzla deniz keyfi yapabilmek. Onla beraber şapır şupur suda oynayıp, tatilin tatillikten nası çıktığını görebilmek :)

Dün akşam Zeki Müren sergisine gittik. Resmen şarkılarıyla büyüdüm ben onun ki neredeyse tüm şarkılarını da bilirim. Kızı da tanıştıralım istedik ^_^ Sen orda şarkıları duydukça bi duygulan, bi boğazında düğümler oluşsun, bi gözleri dol. Dedim işte dengesiz ruh halleri durumu başlıyo sanırım :)

Heralde hayatımda ilk kez kendi giyeceğim kıyafetleri satın almayı bırakıp başkasına yöneldim! Çılgınca alasım var o minnoş kıyafetleri ama olabildiğince hakim olmaya çalışıyorum kendime. Bi de arkadaş hangi ay aralığında almaya karar vermek ne zormuş. 0-3 alsan bi dert, 3-6 ay alsan bi dert. Amaaaan allah başka dert vermesin bize :)

Hadi minik kuşum bi hareket bekliyo yeni haftada anne kuşun senden <3

0 yorum var:

Sen de bir şeyler söyle ama, yalnız bırakma beni :)

16.Hafta

Pazartesi, Eylül 07, 2015 Unknown 2 Comments


Kızım.

Doktorun cinsiyeti söylediği anı, annelik duygusu ve olgusunu hissetmeye tam olarak başladığım zaman olarak kayıtlara geçiriyorum. 2 gündür duygularım daha yoğun, sorumluluğum daha büyük sanki.

Halbuki doktora gittiğimizde "kız" sözcüğünü duymayı hiç beklemiyordum. Hem 1 ay önce "bi çıkıntı"dan bahsetmişti doktor, hem de sanki etrafımdaki bir kaç kişi dışında herkes oğlum olsun istiyor gibiydi. Hatta doktorla aramızda şöyle bi diyalog geçti:

D: Hmmm, geçen sefer bi çıkıntı var demiştik, ama o çıkıntı yok gibi şimdi.

P: Nası yani, nası yok?

D: Yani işte kız gibi. Hatta bakalım daha yakından. Hı-hı evet, kız.

P: Emin misiniz doktor bey, bi daha bakın.

D: Evet evet kesin, bakın işte şu şöyle bu böyle. Kız yani.

P: Yaaaa, nası yani kızım mı olacak <3 (Aybo ile bakışmalar, Aybo'nun sırıtış, benim sırıtış, sonra benim hafif göz dolmalarım <3 )

Her şeyin de yolunda olduğunu söyledi doktor. Mutlu mesut ayrıldık yanından. Tüm gün de ağız kulaklarda gezdik :)

Önümüzdeki iki hafta içinde hareketlerini hissedebilirmişiz. Gerçi ben son iki haftadır özellikle evde sürekli eli karnında gezen bi tipim. Hatta ara ara göbeği dürtüklüyorum geri karşılık versin diye :)

Kilo olarak +4 civarında geziniyorum. Kız çocuğunun şu an sadece 100 gr. olduğunu düşünürsek hay maşallah bana!

Bu aralar ev arama derdi içindeyiz. Şu anki evimiz iki kişi için mükemmeldi ama üçüncü bir kişiyi kaldıracak gibi değil. O yüzden en acilinden ve içimize sineninden bir ev rica ediyorum.

2 yorum var:

Sen de bir şeyler söyle ama, yalnız bırakma beni :)

15.Hafta

Çarşamba, Eylül 02, 2015 Unknown 2 Comments

Son zamanlarda yaşadığım şişkinlik-kabızlık durumu beni deli ediyor. Zaten sindirim sistemi düzgün çalışmayan biri hamile kalıp, üzerine demir ilaçlarına başlayıp ve bağırsak hareketleri de iyice yavaşlayınca baya bi mutsuz olabiliyormuş. Son çare doktoru arayıp "derdime bi çare" diye yakındıktan sonra demire biraz ara verdim. Doktorun önerdiği Dulcosoft isimli ilaçla birazcık da olsa rahatladım. Ama bu işin sonu hiç güzel olmayacak, hissediyorum :/ Bunun dışında bir ara da her gün şiddetli baş ağrılarıyla boğuştum. Kafamı koparıp takıl sen bu köşede diyesim geldi yemin ederim!

Yakınma kısmından sonra haftasonu gideceğimiz doktor kontrolü heyacanına geçebilirim evet. Eğer minik arkadaş "gösterirse" cinsiyeti öğreneceğiz bu sefer. Şimdiye kadar rüyamda sırayla bi kez ikiz ve iki kez erkek bebek gördüm. Çevremdekilerin de hatrı sayılır kısmı erkek olacağı konusunda hem fikir. Bakalım bahisler kimin lehine olacak :D

İlk konserimize gittik çekirdek aile olarak :) Ergenliğimizin doruklarında bizi yakalayan ve hala iyi ki bırakmayan Yaşar'dı konserin sahibi. İlerde "Yaşar kim yeaaaa" dememesi için elimizden geleni yapmaya kararlıyız sonuçta.

Göbeğim biraz daha hamile göbeğine benzemeye başladı. Kıçımızı kaldırıp bi foto çekersek de süper olacak. Yoksa bu gidişle hamilelik dönemine ait tek bi göbekli fotom olmayacak :D Bu konuya daha fazla eğilmemiz lazım, boy boy foto çekmemiz lazıııımmmm!!!!

2 yorum var:

Sen de bir şeyler söyle ama, yalnız bırakma beni :)