Aylin. İyi ki tanıdım ben seni. Hayatımda, olaylara bu kadar acayip bakabilen, baktıran, benim hiç düşünmediğim açılardan düşünen, düşündürten pek insan yoktu. İyi oldu. Mutluyum çok yollarımız kesiştiği için.

Hayat bu işte. Önce ben senin gelinin oldum. Aldın beni ve Aybo'yu, evirdin çevirdin, deliliğimize delilik kattın. Çok güzel fotoğraflarmızı çektin. Hayallerimden birini gerçekleştirdin. Teşekkür ederim.

Sonra gün geldi devran döndü sen benim gelinim oldun.  Daha doğrusu henüz tam olarak olmadın ama sonuçta nişanlanmak demek gelin olmanın ilk adımı demek. O yüzden bence oldun sen de benim gelimin işte! Bu en özel günlerinden birinde makyajını yapmamı istedin. Üstelik ben daha önce kendim dışında kimseye bu kadar detaylı makyaj yapmamışken! Üstelik ben bile kendime bu konuda güvenmiyoken!

Sen böylesin işte bi şeyi yapamayacağına inansa bile karşındaki, bunu ona inandırabiliyosun. Güzel gaza getiriyosun vesselam. Değişik misin kızım sen?

Nitekim yaptım ben o makyajı. Hem de yıllardır makyözlük yapan biri edasıyla! Sen bana bu kadar güveniyoken seni yüz üstü bırakacak değildim heralde! Bana böyle güvendiğin için teşekkür ederim.

Daha fazla konuşmuyorum ve makyajın detaylarını koyuyorum buraya. Bakalım herkes senin gibi düşünüp beğenecek mi?!!