Öğretmenim...
Öğretmenlerin arasında büyüdüm ben.Babam öğretmen de benim, o bakımdan yani.
Küçükken bile dışarı çıktığımda babamın yanın okula giderdim.
Babamın tüm öğretmen arkadaşları ve öğrencileri bilirdi beni, pek de severlerdi.
Hep misafirliğe öğretmenlere giderdik, çünkü annemle babamın arkadaşları hep öğretmendi.
Öğretmenlerin arasında büyüdüm ben.
Ondan biraz da sanırım öğretmen birileriyle tanışınca hemen yakın hissetmem, sanki yıllardır tanıyomuşum gibi hislere kapılmam...
Bir de Ata'm var tabi, canım Ata'm, başöğretmenimiz...
Ben her öğretmenler gününde bi hüzünlenirim.
Aklımdan benim üzerinde emeği olan tüm öğretmenlerim tek tek geçerler.
Haber alamadıklarımı merak ederim, acaba ne yapıyolardır şimdi diye.
Özlerim onları, çok özlerim...
Başta babamın, sonra da tüm öğretmenlerimizin Öğretmenler Günü'nü kutluyorum. Yaptığınız meslek gerçekten ama gerçekten kutsal...
0 yorum var:
Sen de bir şeyler söyle ama, yalnız bırakma beni :)