Ahtapotlar gibi sevmek...

Cumartesi, Kasım 14, 2009 Unknown 5 Comments

"Bir zamanlar buraların en iyi dalanı bendim. Diğerleri 3 dalarsa ben 5 dalardım, diğerleri 10 yakalarsa ben 20 yakalardım. Yine bir gün daldım en derinlere. Deniz berrak mı berrak. Ama bir deniz canlısı bile yok ortalarda. Napalım dedim, bazen de kısmetini vermez sana deniz, boş dönmek zorunda kalırsın. Derken son bir kez ortalığı kolaçan ettim. Ne göreyim, ilerideki kayanın üzerine yapışmış, kocaman bir ahtapot bana bakıyor. Yakalayım da, boş dönmeyim. Hem çorbasını yapar bizimkiler, içeriz dedim. Zıpkınımı attım veee tam kafasından vurdum onu. Hızla çekmeye başladım. Sonra bir baktım, kayanın arkasından başka bir ahtapot daha çıktı. Süratle üzerime doğru gelmeye başladı. Ama ahtapotlar saldırmaz ki dedim ve bekledim. Zıpkının ucundaki diğer ahtapota öyle bir tutundu ki, öyle bir kenetlendi ki, ikisini birden kıyıya zor çıkardım. Çocuklar zorlukla ayırdılar ahtapotları ve taşa vura vura öldürdüler. Ben tabi bir taşla iki kuş vurmanın gururunu yaşıyordum. Üstat balıkçının yanına gidip, ahtapotları göstermek için çağırdım. Ahtapotlara baktı, baktı ve "Sen ne yaptın evlat. Bak bu senin öldürdüğün dişi ahtapot. Yeni doğum yapmış, lohusa. Diğeri de onun erkeği. Onun kurtulamayacağını anlayınca onunla beraber ihtihar etmiş." dedi. Her gece rüyama girdi o ahtapotlar. Ben de bir daha dalmamaya yemin ettim. Zıpkınımı ortadan ikiye ayırdım, paletlerimi yaktım..."

Bu akşam gittiğim Yollarda isimli Devlet Tiyatrosu'nda geçen bir hikayeydi bu. Kadın, sevgini anlat bana dedi karşısındaki kıza. Kız nasıl yani diye cevapladı. Kadın mesela ahtapotlar gibi seviyor musun onu dedi ve ardından bu hikayeyi anlattı.

Etkilendim çok. Sevmek böyle bir şey mi olmalı, yoksa her şeyin fazlası felaketi mi getirir, bilemedim.

Bu arada oyun gerçekten güzeldi. Özellikle başroldeki kadın mükemmel oynadı, tüm o içinde bulunduğu duyguları iliklerimize kadar hissettirdi bize de. Bir 12 Eylül hikayesiydi. İzleyin ;)