Şoku atlattım, kaldığım yerden burdayım!

Çarşamba günkü işten ayrılma şokunu atlatmış bulunmaktayım. Aslında ertesi gün atlatmıştım ama anca oturup bir şeyler karalama isteği oluştu içimde. Bu işten çıkma olayının üzerinde daha fazla durmayarak önümüzdeki günlerin planlarına geçiyorum.
Öncelikle biraz dinlenmek istiyor bu deli gönül. Yani ne bileyim şöyle bi kaç hafta boş boş dolanıp, anniş babişin yanına gidip yaymak istiyorum canım. Zaten geçen sene de nefes alamadan başlamıştım işe...
İş başvurularına netten başladım ama zaten 1 ayı bulur görüşmedir, anlaşmadır, odur budur olayları. Umuyorum ki hafta içinde Avanos'ta olacağım. Zaten kardeşciğimin de okul bitiyo pazartesi günü, kardeş kardeş gideriz işte memleketimize :)
Şimdi tabi İzmir'i çok çok seven gönlüm buradan ayrılmak istemiyor. Yine elinden geldiğince burada kalmanın yollarını arayacak. Ama diye başlayan bu cümlenin sonu elbette ki tahmin edilebilir... Son çare ama en son çare olarak İstanbul'u düşünecek. Umuyor ki düşünmesine hiiiiç gerek kalmasın...
Önümdeki günlerin planları bu şekilde görünüyor. Ama tabi neler olacağını hiç bilemiyoruz, o yüzden çok da detaylı planlar yapmak istemiyorum. Bozulunca planlar insan daha bir alt üst olmuş hissediyor kendini.
İşte böyle blogcum, devamı gelecek ;)
İstanbul'a karşı bi isteksizlik var yazıda..oysa İstanbul güzel benceee..:)
YanıtlaSilUmarım dilediğin gibi,dilediğin şekilde olur işlerin:)
Sevgiler..:)
İstanbul'u severim ama yaşamak ve çalışmak için zor bir şehir. Onun o kaosu beni boğuyor.
YanıtlaSilTabi seven de pek bırakamıyor İstanbul'u ama, işte şimdilik güzel İzmir'im ile kalmak istiyorum yani :)
İyi dileklerin için teşekkürler..
Izmir daha guzel ve yasanasi...
YanıtlaSilBence hic dusunme bile...
:)
Bol sans...
De mi de mi, bence de :)
YanıtlaSilİzmir'de yaşamış biri için bilirim İstanbul'un ne denli zor geldiğini :)
YanıtlaSil